Söz insan yaşamına girdiğinde; iletişim, iş birliği, güvenli yakınlaşmalar, yaşamdaki yerini almıştır. Konuşan her insanın düşünerek konuştuğunu kabul etmek yanılgının başlangıcı olabilir. Genellikle söylenenler alışılmış genel söylemlerin tekrarından ibarettir. Bu tür söylemlerde üretkenlik ve yaratıcılık yoktur. Üretkenlik soru ile başlar ve yanıtlarla devam eder. Bu nedenle sorusu az olanın gerçeği de az olur. Yanıt, insan tarafından üretilmiş çözüm demektir. Bunun doğruluğu yaşamla sınanır.
İnsanlardaki sözlü iletişim sıçraması, özünde bir devrimdir. Yaşamlara saymakla bitmeyecek kadar çok katkılar sunmuştur. Yaşamlardaki farklılaşma bu noktadan sonra belirleyici olmaya başlamıştır. Hayvanlar bu eşiği geçemediği için, bir yaşamsal gereklilik olarak bu noksanlarını algılarla pekiştirmişlerdir. Örneğin: Köpek, kendisinden korkandan korktuğu için saldırır.
İnsanlarda düşünme ve düşündüklerini sesli olarak iletme, onlardaki algı merkezlerinin gelişimini frenlemiştir. Her neyse, işin özü düşünmek ve düşüncelerini paylaşabilmektir. Düşünce özgürlüğü hiçbir koşulda engellenemez. İnanma boyutunda düşünme genellikle gelişimlere ve değişimlere engel olur. Bu olgu yaşamın özüyle çelişir. Çünkü insanlar için en büyük ayak bağı, tabuya dönüştürülen inanmalardır. Oysa yaşam hep akıyor ve kaçınılmaz olarak da değişiyor. Değişimlerin temelinde değişimlere erişebilecek düşünceler yatar.
Açlıkla umutsuzluğun olduğu yerde, yaşamak soluksuz kalır.
X
Varlığı geçmişte kalan, geleceğe tutunamaz!
X
Gerçek tanrı, gerçeklerin farkında olandır!
X
Yaratmak, başkaldırı ile başlar!
X
Çığ, yolda büyür.
X
Sıcak para, parası olmayanları yakar!
X
Kör karanlıklarda aydınlığın komşusudur!
X
Adaleti olmayanın itibarı da olmaz!
X
Umutlar çözülünce, düşler sendeler.
X
Paylaşmak acıyı azaltır, sevinci çoğaltır.
X
Değişime uyum değişerek veya değiştirerek sağlanır.
X
Kör muhafazakârlık ile topal milliyetçiliğin yolu uçurumda biter!
X
Egemenler cehaleti, cahillerin sırtından aydınlara karşı silah olarak kullanırlar!
X
Otoriter yönetimler kendilerinden başka otorite tanımadıkları için, seralarında sanat yeşermez!
X
Her öğün kendisini yiyip tüketmektir işsizlik!
X
Seçilenler, kendilerini seçenlerin kalitesini yansıtır.
X
Kötü yönetici, kötü seçicilerin eseridir!
X
Bizden uzaklaştıkları kadar, insanlıktan da uzaklaştılar!
X
Yalanın önünde arsızlık ve utanmazlık, arkasında çıkar var!
X
Soyut inanma her şey üretme potansiyeline sahiptir!
X
Adalet yok ise, suçlu bulunmaz; suçlananlar bulunur!
X
Adalet suçlularla, adaletsizlik; suçsuzlarla uğraşı!
X
Adalet bugün içindir, yarına kalırsa gecikmiş olur!
X
Hikâye, gidenlerden kalanlara kalandır(!)
X
Kendini çoğaltanlar yalnız kalmaz!
X
Seçenekler azalınca, çözümler ilkelleşir!
X
Ömrü belirleyen, varlık sürdürme gücüdür!
X
Hesaplaşmak, insanlığa sahip çıkmanın gereğidir.
X
İç savaşta tarafsızlık olmaz!
X
Doğruları söyleyen azınlık ile, yalanlara inanan çoğunluk aynı zamanda ve aynı mekânda yaşar!
X
Dost mesafesiz uzaklıkta olandır.
X
Ortaya söylenen sözden herkes payına düşeni alır.
X
Olmayanı yaratmak, yaratıcılığının farkında olmamaktır!
X
Kutsal yaratmak seçeneksizliktir, yeteneksizliktir ve basiretsizliktir!
X
Sevdanın yarası bile gülümser!
X
Yorgun iple geleceğe umut bağlanmaz(!)
X
Yoksul sadece paylaşımdan değil; bilgi ve bilimden de pay alamayandır!
X
Bilmeden inanmak, inancı da sakatlar!
X
Yürek, en büyükten daha büyüktür!
X
Kolaya kaçan, kendi hayatını zora sokar!
X
Yersiz, anlamsız ve gereksiz inanç insanlığa ihanettir!
