Hi­ro­şi­ma ve Na­ga­sa­ki’ye atom bom­ba­sı­nın atıl­ma­sı sa­de­ce yüz bin­ler­le­re varan in­sa­nın öl­dü­rül­me­si değil; o coğ­raf­ya­da­ki var­lık­la­rın da kı­rı­mı­dır: “ABD baş­ka­nı Tru­man, Pa­si­fik'teki sa­va­şı bir an önce bi­ti­re­bil­mek için atom bom­ba­sı kul­lan­ma­ya karar ve­ril­di­ği­ni açık­lar.6A­ğus­tos 1945’de Hi­ro­şi­ma,9 Ağus­tos 1945’de ise Na­ga­sa­ki kent­le­ri atom bom­ba­sıy­la vu­ru­lur.
Pearl Har­bor bas­kı­nı, atı­la­cak atom bom­ba­la­rı­na ge­rek­çe ya­rat­mak için göz yu­mu­lan bir bas­kın ola­rak ifade edi­li­yor. Bu bas­kın­da ABD 12 savaş ge­mi­si­ni, 188 uça­ğı­nı kay­be­der­ken; iki bin dört yüz üç asker ve alt­mış sekiz sivil ya­şa­mı­nı yi­tir­miş­tir. Bu ka­yıp­lar ge­rek­çe gös­te­ri­le­rek Japon kent­le­ri bom­ba­lan­mış­tır!
İkinci Dünya Sa­va­şın­da top­lam kayıp 70 mil­yon do­la­yın­da­dır.
KENTİN ÖLÜMÜ!

Yıl, bin dokuz yüz kırk beş, Ağus­tos’un al­tı­sı!
Ka­pan­dı Hi­ro­şi­ma gö­ğün­de ya­şa­mın ka­pı­la­rı…
Enola Gay kustu ölüm­cül ışık sal­ya­la­rı­nı.
Ve ken­tin tüm sa­at­le­ri, sekiz on al­tı­da durdu!
Hi­ro­şi­ma, an­sı­zın, kal­leş­çe ve ar­ka­sın­dan vu­rul­du­ğun­da;
O kent­te artık alt­mış bin kişi ya­şa­mı­yor­du!

Ay­rış­tı be­den­ler parça parça.
Ce­hen­ne­mi sı­cak­lık­ta kav­rul­du ten­ler.
Bu­har­laş­tı in­san­lar bir soluk alı­mın­da.
Ten­ler­den bu­lut­lar sav­rul­du sus­ku­la­ra.
Gö­re­me­di in­san­lar to­mur­cuk­la­rı­nı ba­ha­rın;
Vuruk so­kak­lar­da ölü ço­cuk­lar oy­na­mı­yor­du!

Bu­har­la­şan ten­ler ka­rış­tı öl­dü­ren bu­lut­la­ra…
Ve bu­lut­lar rüz­gâr­lar­da sü­rük­le­ni­yor­du!
Ge­ri­de ka­lan­lar gün­ler­ce so­lu­du bu­har­la­şan ölü­le­ri­ni!
Ve bi­rik­ti ya­şa­yan­la­rın ci­ğer­le­rin­de ölüm tor­tu­su!

Her şey oldu göz açıp ka­pa­ma za­ma­nın­da…
Yüz bin ya­ra­lı vardı me­za­rı göğe ka­zı­la­ma­yan­lar dı­şın­da.
Ge­lecek ne­sil­ler de kur­tu­la­ma­dı ce­hen­nem atık­la­rın­dan…
Ana­la­rın rah­mi­ne dek ulaş­tı vah­şe­tin el­le­ri!
De­for­me olan ce­nin­ler doğ­ma­dan gö­mül­dü­ler.
Sa­at­ler günde bir kez hay­kır­dı kor­kunç kat­li­amı,
Acı­lar ka­rış­tı ayıp­lı za­fe­rin çığ­lık­la­rı­na;
Ve düştü ayı­bın göl­ge­si in­san­lı­ğın ya­rın­la­rı­na!

Ayıp­la­rı üre­ten mer­kez­ler bu alış­kan­lık­la­rı­nı sür­dür­dü­ler. Sad­dam’ı Kuvet’in iş­ga­li için ce­sa­ret­len­dir­di­ler. Irak’a me­de­ni­yet ge­tir­dik­le­ri­ne inan­dı­rı­lan ca­na­var­lar bir mil­yon­dan fazla in­sa­nın ölü­mü­ne neden ol­du­lar. Pa­ram­par­ça edi­len, ya­kı­lıp yı­kı­lan ve ge­le­cek­siz bı­ra­kı­lan Irak’ı Su­ri­ye iz­le­di.
İnsan­lı­ğın ya­ka­sın­da­ki kanlı eller hep aynı mer­ke­zi işa­ret edi­yor!
Daha sonra bu alçak sal­dı­rı­ya uy­du­ruk ge­rek­çe­ler üre­til­di. As­lın­da ger­çek neden; ga­li­bi­ye­ti ile bir­lik­te hâ­ki­mi­ye­ti­ni ilan etmek için dünya in­san­lık aile­si­ne göz­da­ğı ver­mek­ti. Ya­rat­tık­la­rı te­rö­rü teh­dit aracı ola­rak kul­lan­dı­lar. Bi­rin­ci ve ikin­ci 70.000’in ar­dın­dan 60.000 kişi daha ya­şa­mı­nı yi­tir­di. So­nuç­ta yak­la­şık ola­rak 200.000 kişi kat­le­dil­miş­ti!
Bu kat­li­ama savaş demek müm­kün de­ğil­di. Kul­la­nı­lan güç son­suz de­re­ce­de oran­sız­dı. Bi­le­rek ve ta­sar­la­na­rak kul­la­nı­lan araç so­nuç­ta bir top­tan yok edi­ciy­di. Kur­ba­na hiç şans ta­nı­ma­yan bir yok edici! Öteki var­lık­lar da dik­ka­te alın­dı­ğın­da ya­pı­lan şeyin soy­kı­rı­mın da öte­sin­de bir var­lık kı­rı­mıy­dı…
ABD bu bi­rin­ci kı­rım­la ye­tin­me­di. Uy­gu­la­dı­ğı terör eş­li­ğin­de Japon Hü­kü­me­ti­nin tes­lim ol­ma­sı için uçak­lar­dan at­tı­ğı bil­di­ri­ler­le halka çağ­rı­da bu­lun­du. İnsan­la­rın ya­şa­dık­la­rı kent­le­ri bo­şalt­ma­la­rı da bu çağ­rı­lar için­de yer al­mak­tay­dı. Bu arada utan­ma­dan, da­ha­sı in­san­lık­la­rı­nı da unu­ta­rak sa­vaş­ta her şeyin mubah ol­du­ğu­nu ileri sür­dü­ler. Oysa savaş cep­he­de, dü­zen­li or­du­lar ara­sın­da geçen ve tüm­den in­san­lı­ğa ay­kı­rı ol­ma­sı­na kar­şın uyul­ma­sı zo­run­lu ku­ral­la­rı olan bir ey­lem­li­lik­tir! Sa­vun­ma­sız kent­ler­de­ki be­be­le­rin, ço­cuk­la­rın, ka­dın­la­rın, yaşlı ve has­ta­la­rın ya­kı­la­rak yok edil­di­ği bir ey­lem­li­lik de­ğil­dir.
ABD, kana doy­maz­lı­ğı­nı(Bu ta­nım­la­ma sı­ra­dan ABD halkı için de­ğil­dir.), 9 Ağus­tos 1945’te NA­GA­ZAKİ’ YE plü­ton­yum bom­ba­sı ata­rak sür­dür­dü! Orada da ilk pat­la­ma anın­da 75.000 kişi ya­şa­mı­nı yi­tir­di. Son­ra­ki yıl­lar­da bir o kadar insan daha öldü!
Geç­miş­te ya­şa­nan kimi olay­la­rı bazı halk­la­rın ve dev­let­le­rin aley­hi­ne soy­kı­rım diye kul­la­nan veya kul­la­nan­la­ra ola­nak­lar sağ­la­yan ABD kendi kı­rı­mı­nın ge­rek­li­li­ği­ni sa­vun­du. “Güç­lü­nün haklı ol­ma­ya ih­ti­ya­cı yok­tur” ku­ra­lı­nı uy­gu­la­dı. Bi­ri­le­ri­nin gö­zün­de­ki çöpü gö­rür­ken, kendi gö­zün­de­ki mer­te­ği gör­mez­den geldi…
Bir başka ger­çek ise, in­san­lar önce kendi tür­le­ri­ne yö­ne­len teh­dit ve sal­dı­rı­la­rı hep bi­rin­ci de­re­ce­de al­gı­la­dı­lar. Öteki tür­ler ve var­lık­lar hep göz ardı edil­di. Aynı şe­kil­de Na­ga­za­ki hep Hi­ro­şi­ma’nın göl­ge­sin­de kaldı.9 Ağus­tos 1945 yılı unu­tul­ma­ma­lı!