-ULU­SAL KİMLİĞİMİZİN BELİRLEYİCİSİ OLA­RAK DİLİMİZ-
Bir par­ti­nin söz­cü­sü “"Biz müs­lü­man ol­ma­yan Türk'e Türk de­me­yiz " Demiş. (Bu söy­lem üze­ri­ne, bu ko­nu­da­ki eski bir ya­zı­mı gün­cel­le­ye­rek, siz okur­la­rı­ma su­nu­yo­rum.)
Par­ti­nin Söz­cü­sü; Hı­rıs­ti­yan olan öz ve öz Türk olan: Ga­ga­vuz, Çuvaş ve bazı küçük Türk Top­lu­luk­la­rı­nı Türk say­ma­mış olu­yor. Mu­se­vi olan Hazar ve Karay Türk­le­ri­ni de öyle…
Orta Asya’nın de­ği­şik böl­ge­le­rin­de ya­şa­yan Şaman, Mani, Buda di­ni­ne ina­nan Türk­le­ri de Türk ola­rak say­ma­mış olu­yor…
Gü­nü­müz­de tüm dün­ya­da din­ler inanç­lar de­ği­şi­yor. Türk­le­rin çok önem­li bir bö­lü­mü artık de­iz­me ve ate­iz­me ina­nı­yor… Par­ti­nin söz­cü­sü belki bun­la­rı Türk say­ma­dı­ğı gibi insan bile say­mı­yor­dur…
***
Ulu­sal kim­li­ği­mi­zin be­lir­le­yi­ci­si­ni “din” sa­nan­lar, süreç için­de ulu­sal­lı­ğı­mı­za ve di­li­mi­ze çok büyük zarar ver­di­ler ve ver­me­ye de devam edi­yor­lar…
“Türk­çem, benim ses bay­ra­ğım *”
Türk­ler, tarih bo­yun­ca çok din de­ğiş­tir­miş­ler­dir... Ge­le­cek­te de, din­le­ri­ni de­ğiş­tir­me ola­sı­lık­la­rı her zaman var­dır...
Türk­ler, di­li­ni de­ğiş­tir­me­miş­ler, yarın da de­ğiş­tir­me­ye­cek­ler­dir...
Bu arada küçük Türk top­lu­luk­la­rın­dan ba­zı­la­rı­nın çe­şit­li bas­kı­lar­la asi­mi­le edi­le­rek dil­le­ri­nin de­ğiş­ti­ril­di­ği, dil­le­ri­nin unut­tu­rul­du­ğu du­rum­lar da var­dır. Di­li­ni unu­tan bu top­lu­luk­lar, gü­nü­müz­de Türk ol­duk­la­rı­nı bile unut­muş­lar­dır...
Ulu­sal­lı­ğı­mı­zın tek ve en önem­li be­lir­le­yi­ci­si “di­li­miz­dir”...
Bir ulu­sun kim­li­ği, dili ve di­li­nin oluş­tur­du­ğu kül­tür­le be­lir­gin­le­şir...
Bugün yer­yü­zün­de­ki Türk­ler bir takım lehçe fark­lı­lık­la­rıy­la da olsa Türk­çe­mi­zi ko­nu­şu­yor­lar ama çok de­ği­şik din­le­re inan­mak­ta­dır­lar...
Bu Din­le­re kı­sa­ca göz ata­cak olur­sak:
Gök Tanrı Dini : ( Şa­ma­nizm) Gök­türk­le­rin dini
Mani Dini: Uygur Türk­le­ri­nin dini
Buda: Çe­şit­li Türk Top­lu­luk­la­rı­nın dini
Hı­ris­ti­yan­lık: Ga­ga­vuz, Çuvaş ve bazı küçük Türk Top­lu­luk­la­rı­nın dini...
Mu­se­vi­lik: Hazar ve Karay Türk­le­ri­nin dini
İslam Dini: Gü­nü­müz Tür­ki­ye’sinin ve Türk Top­lu­luk­la­rı­nın dini...
Tüm ulus­lar, dün­ya­da ko­nuş­tuk­la­rı dille anı­lır­lar... Din ise bir ulu­sun be­lir­le­yi­ci özel­li­ği de­ğil­dir...
Di­li­miz, Os­man­lı Dö­ne­min­de za­yıf­la­tıl­mış yok edil­me­ye ça­lı­şıl­mış­tır... Os­man­lı­ca: Fars­ça, Arap­ça ve Türk­çe­nin ka­rı­şı­mı çorba bir dildi... Sa­de­ce saray ve çev­re­sin­de ko­nu­şu­lu­yor­du... Bu dil, tam an­la­mıy­la bir ko­nuş­ma di­lin­den çok yazı di­liy­di... Os­man­lı, si­ya­si bir­lik dü­şün­ce­siy­le Dev­let-i Os­ma­ni­ye, Mil­let-i Os­ma­ni­ye ör­ne­ğin­de ol­du­ğu gibi di­li­ni de li­san-ı Os­ma­ni­ye’ye çe­vir­miş­ti... Hal­kı­mız ise Yunus Emre, Ka­ra­ca­oğ­lan, Da­da­loğ­lu gibi kendi dili Türk­çe­yi kul­la­nı­yor­du zaten...
Türk, Türk­men Türk­çe kav­ram­la­rı­na düş­man ke­si­len Os­man­lı’nın pa­di­şah­la­rı da şi­ir­le­ri­ni, ya­zı­la­rı­nı, ko­nuş­ma­la­rı­nı Fars­ça ya­pı­yor­lar­dı...
Ka­ra­ma­noğ­lu Meh­met Bey’in 13.05 1277 yı­lın­da, Türk­çe­mi­zin ko­run­ma­sı yö­nün­de­ki fer­ma­nı çok önem­li­dir...
“Bu gün­den sonra di­van­da, der­gâh­ta, bar­gâh­ta, mec­lis­te ve mey­dan­da Türk­çe­den başka dil kul­la­nıl­ma­ya­cak­tır”...
Os­man­lı’nın son dö­nem­le­ri­ne doğru Ulus­çu­luk akım­la­rıy­la bir­lik­te Türk­çe­mi­ze sahip çıkan bir an­la­yış ge­liş­me­ye baş­la­mış­tır... Genç ka­lem­ler, Ömer Sey­fet­tin, Ali Canip ve Ziya Gö­kalp Türk­çe­mi­ze sahip çıkma adına önem­li bir ha­re­ket baş­lat­tı­lar...
Ziya Gö­kalp, ulu­sal­lı­ğı­mı­zın ve bir­li­ği­mi­zin te­me­li di­li­mi­zin öne­mi­ni şu şe­kil­de vur­gu­lu­yor...
Türk­lü­ğün vic­da­nı bir
Dini bir va­ta­nı bir
Fakat hepsi ay­rı­lır
Ol­maz­sa li­sa­nı bir...
Mus­ta­fa Kemal Ata­türk, Cum­hu­ri­yet­le bir­lik­te di­li­mi­zin ya­ban­cı dil­le­rin bo­yun­du­ru­ğun­dan kur­ta­rı­lıp, kendi özüne dön­me­si için çok uğ­raş­tı. Ata­türk bu ko­nu­da şöyle diyor:"Milli his ve dil ara­sın­da­ki bağ çok kuv­vet­li­dir. Dilin milli ve zen­gin ol­ma­sı milli his­sin in­ki­şa­fın­da baş­lı­ca mü­es­sir­dir.
Türk dili dil­le­rin en zen­gin­le­rin­den­dir yeter ki bu dil şu­ur­la iş­len­sin. Ül­ke­si­nin yük­sek is­tik­la­li­ni ko­ru­ma­sı­nı bilen Türk mil­le­ti, di­li­ni de ya­ban­cı dil­ler bo­yun­du­ru­ğun­dan kur­tar­ma­lı­dır."
***
Harf ve dil dev­ri­mi bu yönde çok önem­li bir adım oldu... Bu sa­ye­de li­san-i Os­ma­nî’den Türk­çe­mi­ze geç­miş olduk... Türk Dil Ku­ru­mu’nun ku­rul­ma­sıy­la di­li­mi­zin ge­liş­me­si­ne özüne dön­me­si­ne yö­ne­lik önem­li bi­lim­sel ça­lış­ma­lar ya­pıl­dı... Ata­türk biz­zat dil ça­lış­ma­la­rı­na ka­tıl­mış, ge­omet­ri te­rim­le­ri­nin Türk­çe­leş­tir­me­si­ni ya­pa­rak, bir kitap ha­li­ne ge­tir­miş­tir... Cum­hu­ri­ye­tin ilk dö­ne­min­de­ki ede­bi­yat dün­ya­mız­da kul­la­nı­lan Türk­çe söz­cük oranı yüzde yir­mi­ler­dey­ken; bugün bu oran yüzde sek­sen beş­le­re yük­sel­miş­tir...
Gü­nü­müz­de di­li­miz, ik­ti­da­rın si­ya­si an­la­yış ve ter­cih­le­ri yü­zün­den ve yeni Os­man­lı­cı bir an­la­yış­la, din bağ­lan­tı­lı Arap dili se­vi­ci­li­ğiy­le Türk­çe­miz git­tik­çe Arap­ça ta­ra­fın­dan sö­mü­rü­le­rek Arap­ça­nın ege­men­li­ği­ne so­kul­mak is­te­ni­yor- so­ku­lu­yor-…
Di­li­miz diğer ta­raf­tan; başta İngi­liz­ce olmak üzere batı dil­le­ri­nin de sal­dı­rı­sı al­tın­da­dır... Gün­lük ya­şam­da bu dil­le­re ait söz­cük­ler yay­gın ola­rak kul­la­nıl­ma­ya baş­lan­mış­tır... Özel­lik­le iş­let­me­ler, iş­yer­le­ri bu tür söz­cük­le­rin ege­men­li­ğin­de­dir.
Unut­ma­ya­lım, dil­le­ri­ni kay­be­den ulus­lar, ulus olma özel­lik­le­ri­ni de kay­be­der­ler...
Os­man­lı Dev­le­ti dö­ne­min­de; Arap­ça ve Fars­ça Türk­çe­miz için büyük bir teh­li­key­di ve bu teh­li­ke­den Ata­türk’ün Dil dev­ri­miy­le kur­tul­muş­tuk.... Bugün ise di­li­mi­zi ko­ru­yu­cu yönde si­ya­si bir ka­rar­lı­lık ol­ma­dı­ğı gibi di­li­mi­zin kendi özüne yö­ne­lik ça­lış­ma­lar da ge­ri­le­miş­tir. Si­ya­si ik­ti­dar her ka­de­me de Türk­çe kö­ken­li söz­cük­le­ri kul­lan­ma ye­ri­ne Fars­ça ve Arap­ça kö­ken­li söz­cük­le­ri bi­le­rek kul­lan­mak­ta­dır­lar. Bu durum yeni Os­man­lı an­la­yı­şı­nın da bir uzan­tı­sı olsa gerek… Tüm bu du­rum­lar kar­şı­sın­da di­li­mi­zin ge­le­ce­ği yö­nün­de­ki kay­gı­la­rı­mız da art­mak­ta­dır...
Ulu­sal kim­li­ği­mi­zin be­lir­le­yi­ci din değil di­li­miz­dir...
Unut­ma­ya­lım, Dil­le­ri­ni kay­be­den ulus­lar, ulu­sal­lık­la­rı­nı kay­be­der­ler.
Fazıl Hüsnü Dağ­lar­ca'nın şi­irin­de ye­ri­ni bul­du­ğu gibi :
"Türk­çem, benim ses bay­ra­ğım"

Erdoğan şahin Didim Haber Mavididimgazetesi