Hiç kimse öyle yok­sul ölmez, bu Dünya’da ya­şa­mış olan her insan ge­ri­de mut­la­ka az veya çok bir şey bı­ra­kır. Pas­cal


İnsan ca­nı­nı yi­ti­rir­se, ve­rir­se ölür. Çoğu kez has­ta­lık­tan sonra ya­şa­ma veda eder. Ölmek kav­ra­mı me­ca­zi an­lam­da da kul­la­nı­lır. O za­man­ki moda öldü, me­ra­kın­dan öldü gibi.
Ar­ka­sın­da eser bı­ra­kan insan ölüm­süz­dür. Bı­ra­kı­lan eser­ler çok çe­şit­li­dir. Ya­şa­dı­ğı top­lu­mun ya­ra­rı­na olum­lu iş yapan sos­yo­log, psi­ko­log, bilim in­san­la­rı ve sa­nat­çı­lar ge­ri­de anan in­san­la­rın kal­bin­de, gön­lün­de, ha­fı­za­sın­da ya­şa­ma­ya devam eder.
İnsan bı­rak­tı­ğı ese­rin de­ğe­ri­ne göre dünya, ülke, şehir ve aile­de anı­lır. Söy­le­di­ği söz­ler, yaz­dı­ğı ya­zı­lar gün­cel­li­ği­ni kay­bet­mez. Eser­le­riy­le ge­ri­ye ba­ka­rak ge­le­ce­ğe yol gös­te­rir­se dünya ça­pın­da ölüm­süz olur. Mus­ta­fa Kemal Ata­türk kur­du­ğu Cum­hu­ri­yet ve yü­rür­lü­ğe koy­du­ğu re­form­lar­la, ba­ğım­sız­lık öz­le­min­de ya­şa­yan diğer ül­ke­le­re örnek ol­muş­tur.
Aziz Nesin zen­gin­li­ği­ni, iyi dü­rüst ta­nış­tı­ğı, dost edin­di­ği insan sa­yı­sıy­la öl­çer­di.
En küçük top­lum aile­de anne ba­ba­nın eseri ço­cuk­la­rı­dır. Ebe­veyn ço­cuk­la­rı­nı iyi ye­tiş­tir­miş­se, top­lu­ma ölü­mün­den sonra eser bı­rak­mış­tır.
Öğ­ret­men­le­rin ge­ri­de bı­rak­tı­ğı eser öğ­ren­ci­le­ri­dir. Çoğu kez kendi aile ve ço­cuk­la­rı­nı ihmâl eder­ler.
Vefat eden­le­ri anmak unut­ma­mak adına me­zar­lık­la­rın ya­pıl­ma­sı in­san­lık ta­ri­hi kadar es­ki­dir. Me­zar­lık bakım kül­tü­rü bir ül­ke­nin me­de­ni­yet kül­tü­rü­nün ay­na­sı­dır.
Bir insan uzun bir süre acı ve ağ­rı­lı bir dönem ya­şa­mış­sa ölüm kur­tu­luş an­la­mı­na gelir. Tıp bi­li­mi ge­liş­tik­çe insan ömrü uzu­yor. Es­ki­den kırk ya­şın­da olana yaşlı de­nir­di, şimdi artık sek­sen ya­şın­da sağ­lık­lı ha­yat­ta olan­lar var.
Sos­yal medya kul­lan­ma ölüm ha­ber­le­rin hızla iler­le­me­si­ni sağ­lı­yor. Ya­şa­nan pan­de­mi ve son­ra­sın­da çok sa­yı­da ölüm ha­be­ri duy­dum, oku­dum.
Ölen in­sa­nı, bı­rak­tı­ğı eseri ta­nı­yor­sa insan daha çok üzü­lü­yor. Her ölüm erken sa­yı­lır.
Yine bir yılın daha so­nu­na ge­li­yo­ruz. 2023 yı­lın­da en fazla et­ki­len­di­ğim ölüm ha­be­ri Dr. Er­te­kin Özcan oldu. Yaz­dı­ğı ki­tap­lar­la, kur­du­ğu der­nek­ler­le eser­le­ri Ber­lin sı­nır­la­rı­nı aştı, Al­man­ya ve Tür­ki­ye’de anıl­dı, hâlâ anı­lı­yor. Dünya’nın en ırak kö­şe­le­rin­den ölüm ha­be­ri veren Al­man­ya/Ber­lin med­ya­sı bu ölüm ha­be­ri­ni ver­me­di, an­ma­dı.
Yıl­lar­ca Türk ve Tür­ki­ye düş­man­lı­ğı için mi ile­ti­şim üc­re­ti (Rund­funk­ge­bühr) ödü­yo­ruz, diye sor­ma­dan ede­mi­yo­rum.
Türk Sivil Top­lum Ör­güt­le­ri Er­te­kin Özcan’ın eser­le­ri­ni ko­ru­ya­cak ve onu ölüm­süz kı­la­cak­tır. Şu anda has­ta­ne­de olan sağ­lı­ğın­da tüm gücü ve ener­ji­siy­le des­tek­le­yen eşi Işıl ve kız­la­rı Süreç ve Gö­nenç’i acı­la­rın­da yal­nız bı­rak­ma­ya­cak­lar.
2024 yı­lın­da en fazla üzül­dü­ğüm ölüm ha­be­ri Didim’den Murat Torun oldu. 79 ya­şın­da kalp ame­li­ya­tın­dan sonra onu kay­bet­tik. Kar­di­yo­log olan da­ma­dım, daha önce kont­rol için kalp dok­to­ru­na git­me­liy­di, de­miş­ti.
Murat Bey’i 1998 yı­lın­da Didim Ata­türk­çü Der­ne­ği va­sı­ta­sıy­la ta­nı­mış­tım. O ta­rih­ten iti­ba­ren Yurt­dı­şı Türk­le­rin emlâk arsa, ev alış­ve­ri­şin­de yar­dım etti. Ar­zu­hal­ci ola­rak resmi da­ire­le­re di­lek­çe yaz­ma­da aktif rol oy­na­dı. Mah­ke­me­de bi­lir­ki­şi gö­re­vi­ni icra edi­yor­du. Va­tan­daş gü­ven­le ona ve­kâ­let ve­ri­yor­du.
Yurt dışı Türk­le­ri Tür­ki­ye’ye gön­der­dik­le­ri döviz ile, al­dık­la­rı emlâk sa­ye­sin­de ül­ke­nin eko­no­mi­sin­de katkı sağ­la­dı. Kar­deş ve ak­ra­ba­la­rı dü­rüst dav­ran­dıy­sa on­la­rı da yok­sul­luk­tan kur­tar­dı. Çoğu miras pay­la­şı­mın­da kar­de­şi­nin ha­yır­lı ol­ma­dı­ğı­nı gördü.
Bu ne­den­le Murat Torun’a güven gönül ya­ra­la­rı­na mer­hem oldu.
İnsana ve­ri­len en kıy­met­li he­di­ye gü­ven­dir. Kim­lik, banka kartı Murat Bey’e iti­mat edi­lir, o alır Al­man­ya ad­re­si­ne posta ile gön­de­rir­di.
Ken­di­si­ni gör­me­den, aile­si­ni zi­ya­ret et­me­den Ber­lin’e dön­mez­dim. Bu yıl ha­ber­li ol­du­ğu halde, gö­rü­şe­me­dik. Zira aci­len has­ta­ne­ye git­miş­ti. En son 2019 yı­lın­da aile­le­ri­miz­le bir­lik­te Bafa Gölü res­to­ran­da kah­val­tı et­miş­tik. Son­ra­ki yıl­lar­da ben yal­nız ken­di­si­ni zi­ya­ret ettim.
Murat Torun’u kay­be­din­ce Didim yok­sul­laş­tı. Başta ku­ru­cu­su ol­du­ğu Didim ADD olmak üzere sivil ve resmî ku­ru­luş­la­rın eşi Be­hi­ce Hanım ve oğul­la­rı Utku ve Tolga’yı acı­la­rın­da yal­nız bı­rak­ma­ya­cak­la­rı­na, so­run­la­rı olur­sa yar­dım ede­cek­le­ri­ne ina­nı­yo­rum.
2023 yılı iti­ba­riy­le va­tan­daş­la­ra emlâk iş­le­rin­de yar­dım­cı olan Filiz Kork­maz Murat Torun’un bı­rak­tı­ğı yer­den gü­ven­le devam et­ti­recek ol­ma­sı da bir te­sel­li­dir.
Tüm Av­ru­pa’da ya­şa­yan çoğu Türk­le­rin Tür­ki­ye’de bir tatil ken­tin­de emlâk sa­hi­bi ola­rak gönül bağı var­dır. O tatil kent­le­rin­de gü­ve­ne­ce­ği Murat Torun gibi iyi in­sa­na ih­ti­ya­cı vardı. İyi insan olmak sa­nat­la­rın en zo­ru­dur.
Torun ve öğ­ren­ci­le­ri­me yap­tı­ğım dua, tüm bu sa­tır­la­rı oku­yan­la­ra gel­sin.