Çizgiler geri çekilebilseydi, yarınlar dün oluncaya dek… Hayatımızın kolları bağlıyken geçiyor mevsimler!

Gonca, açılmanın eşiğinde yarışır zamanla. Sürgüne duran tohum toprağın bağrındadır. Parmak tetikte, umut çiçekte, bahar namluda… Sevince kolan vurur yollardaki cemreler; Düşleri gülümseten özlemler yürür dallarda.

Karanlığın gölgesinde bile yanar bir kıvılcım, Yoldaşlığın nefesiyle büyür, çoğalır adım. Kır zincirleri, ses ver yankıya, Her düş, her özlem, bir bayrak gibi dalgalanır havada.

Gözlerimizde saklıdır yarınların haritası, Her çığlık bir şarkıya dönüşür, Her yara bir direnişin nişanı olur. Toprak, sürgündeki tohumla konuşur, Ve bahar, namlunun ucunda değil, Kalbin en derin köşesinde patlar çiçek gibi.

Köz çimlenir yaşamın baharlı yüreğinde…

Tomurcuklarla buluşan sevda güle soyunur.

Arzuları kırbaçlarken kuşanır gökkuşağını;

Çeker göndere varlıkları ve doğayı savunur!

Sessizliğin içinde büyür bir melodi, Gözlerimizde saklıdır yarınların ışığı. Karanlık, yalnızca gölgelerin oyunudur; Kalbimizdeki ateş, geceleri sabaha çevirir.

Bir gonca, sabrın şarkısını söyler, Her yaprak özlemin kanatlarında titrer. Ve biz, zincirlerin ötesinde, Birlikte yürürüz rüzgârın türküsünde.

Kavgalarda buluştuklarımız; canımız, ciğerimiz…

Umudu paylaştığımız yoldaşlarımız bizim!

Biz acılı mevsimlerin yargısız tutsaklarıydık;

Yarınların kavgasında kesişmişti yollarımız!...

Sevda, en derin yarayı bile sarar, Umudun elleriyle dokunur yarınlara. Her düş, bir çocuğun gülüşünde saklıdır, Her özlem, bir annenin istencinde yankılanır.

Kurtuluş bir umut ki, mevsimsiz çiçeğe durandır!

Kavga yüreğimize teklifsiz bağdaş kurandır.

Uzaklaşır kendisinden efendisine yakın duranlar;

O işbirlikçiler, bizi kalleşçe sırtımızdan vurandır!

Bir damla ışık düşer gecenin koynuna, Her damla bir yarına dönüşür sessizce. Uzun yolumuza eşlik eder kalbimizdeki şarkılar. Her adımı bahara çevirir, her nefesi özgürlüğe.

Düşünmenin akarlarında kıvılcımlar kucaklaşır.

Ve yürür kurtuluşa beyinlerdeki alevli düşünceler…

Umudun çiçekleri gülümsüyor yaşamın dik yamaçlarından.

Balyoz adımlarla yıkarak ve yaşamı yeniden kurmaya!...

Sevgi, en güçlü silahımızdır; Umudun kanatlarıyla taşır bizi ufuklara. Ve biz, yoldaşlığın sıcaklığında, Her düşte yeniden doğar, yeniden yürürüz geleceğimize!...