De­ğer­li Didim’li hem­şe­ri­le­rim, sev­gi­li Yo­ran­lı­lar,

Okay, here's a professionally formatted news article based on the provided content, incorporating subheadings and aimed Okay, here's a professionally formatted news article based on the provided content, incorporating subheadings and aimed

Ben Zey­nep Aşık. Kök­le­rim, ata­la­rı­mı­zın çek­ti­ği has­ret ve ya­şa­dı­ğı hü­zün­le, aynı za­man­da gurur ve sev­giy­le yoğ­rul­muş bir geç­mi­şe da­ya­nır. İlköğ­re­ni­mi­mi Es­ki­hi­sar Cum­hu­ri­yet Okulu’nda, orta ve lise eği­ti­mi­mi Sö­ke­ de ta­mam­la­dım. Üni­ver­si­te yol­cu­lu­ğum ise Hol­land, Mic­hi­gan’daki Hope Col­le­ge’da, Erken Ço­cuk­luk Eği­ti­mi ve Sos­yo­lo­ji alan­la­rın­da şe­kil­len­di. Uzun yıl­lar Ame­ri­ka’da ya­şa­dım; orada gur­be­tin ne demek ol­du­ğu­nu, ata­la­rı­mı­zın yü­re­ğin­de ta­şı­dı­ğı öz­le­mi ve has­re­ti en derin ha­liy­le his­set­tim, de­ne­yim­le­dim.

De­de­le­ri­miz­den, ni­ne­le­ri­miz­den din­le­di­ğim o ya­şan­mış öy­kü­ler, öz ta­ri­hi­mi­zin en kıy­met­li ha­zi­ne­le­ri­dir. Yoran kö­yü­mü­zün ta­şın­da, top­ra­ğın­da, rüz­gâ­rın­da, geç­mi­şin sesi hâlâ yan­kı­la­nır. Ata­la­rı­mız, “mem­le­ket, mem­le­ket” diye ağ­la­ya­rak ve­da­laş­tı; göz­yaş­la­rıy­la ge­ri­de bı­rak­tık­la­rı top­rak­la­rı­na son kez ba­ka­rak, ölü­le­ri­ni orada top­rak al­tın­da bı­ra­kıp, tüm va­rı­nı yo­ğu­nu maddi ma­ne­vi ge­ri­de ko­ya­rak Ana­do­lu’ya, yani ait ol­duk­la­rı top­rak­la­ra, asır­lar sonra geri dön­dü­ler. Ama o has­ret hiç din­me­di, o özlem hiç sön­me­di. Bu büyük mü­ba­de­le, maddi ve ma­ne­vi be­del­ler öde­ne­rek biz­le­re çok kıy­met­li bir miras bı­rak­tı. O miras, yal­nız­ca geç­mi­şin anı­la­rı değil; ata­la­rı­mız­dan kalan kül­tü­rü­müz, ge­le­nek­le­ri­miz, gö­re­nek­le­ri­miz, ya­şan­mış­lık­la­rı­mız oldu.

Bugün, bir mü­ba­dil to­ru­nu ola­rak siz­le­re ses­le­nir­ken, bu mi­ra­sı ya­şat­ma­nın ne kadar önem­li ol­du­ğu­nu bir kez daha vur­gu­la­mak is­te­rim. Didim Ru­me­li Kül­tü­rü­nü Ya­şat­ma Der­ne­ği’nin ku­ru­cu üye­le­rin­den biri ola­rak, der­nek yö­ne­tim ku­ru­lu üyesi mü­ba­dil to­run­la­rıy­la bir­lik­te oluş­tur­du­ğu­muz güçlü eki­bi­miz­le, kül­tü­rü­mü­zü ya­şa­ta­cak pro­je­ler, folk­lor et­kin­lik­le­ri ve ata di­ya­rı­na ge­zi­ler dü­zen­le­mek için ça­lış­ma­ya ha­zı­rız.

Didim’de en çok ih­ti­yaç du­yu­lan der­nek ofisi ve lo­ka­li­nin yeri be­lir­len­di, plan­la­ma­lar ya­pıl­dı. Şimdi, hep bir­lik­te açı­lı­şı­mı­zı ger­çek­leş­ti­re­rek to­run­la­rı­mı­zı sev­giy­le bü­yü­te­ce­ği­miz, bir araya gelip kay­na­şa­ca­ğı­mız, ça­yı­mı­zı kah­ve­mi­zi içe­ce­ği­miz o sıcak or­ta­mı ha­ya­ta ge­çir­me za­ma­nı. Ay­rı­ca, mü­ba­de­ley­le gelen ata­la­rı­mı­zın ha­tı­ra­sı­nı ya­şat­mak için, Ko­ve­la Li­ma­nı’na di­ki­lecek Mü­ba­de­le Anıt Hey­ke­li de en önem­li pro­je­le­ri­miz­den biri ola­cak.

Biz­le­ri bir arada tutan ortak de­ğer­le­ri­mi­ze sahip çık­mak, geç­mi­şi­miz­den güç ala­rak ge­le­ce­ğe sağ­lam bir köprü kur­mak he­pi­mi­zin so­rum­lu­lu­ğu. Araya si­ya­se­tin, ki­şi­sel çı­kar­la­rın ve küs­kün­lük­le­rin gir­me­di­ği, bir­lik ve be­ra­ber­li­ğin her şeyin üs­tün­de tu­tul­du­ğu bir yö­ne­tim an­la­yı­şıy­la yol ala­lım. Gelin, hep bir­lik­te kül­tü­rü­mü­zü ya­şa­ta­lım, geç­mi­şi­mi­zin izin­de ge­le­ce­ğe umut­la yü­rü­ye­lim. Ne­sil­den ne­si­le ak­ta­rı­la­cak bu sevgi ve bağ­lı­lık­la ya­rın­la­ra emin adım­lar­la iler­le­ye­lim.

He­pi­ni­ze en derin sevgi ve say­gı­la­rım­la…