Mecliste, vatandaşın sesi olmaya çalışan milletvekilleri yumruklanıyor. Öyle bir öfke ki araya girip engellemeye çalışanları da darp ediyorlar..
Sokak ortasında insanlar öldürülüyor.
Yokluk yoksulluk almış başını gidiyor. İnsanlar açlıkla mücadele eriyor.
Depremde evlerini, ailelerini kaybeden depremzedeler hala çadırlarda, konteynerlerde yaşıyor. Yılın ilk 7 ayında en az 45 çocuk işçi iş cinayetlerinde ölüyor. 2024’ün ilk 6 ayında 16 kadın tedbir kararına rağmen öldürülüyor.
Kimse sesini çıkarmıyor. Görmüyor, görmek istemiyor. Bir sabah uyandık ve instagram uygulamasına giremedik. Biz öyle istedik öyle oldu dediler. 8 gün süren instagram uygulamasına erişim engeli sona erdi. Peki herkes neden normal bir şeymiş gibi hayatına devam ediyor? Özgürlüklerimize gelen keyfi kısıtlamalara bugün sessiz kalırsak yarın sabah uyandığımızda başka yasaklar da gelir. Bu normal bir durum değil. Normalleştirilmemeli de…
