|
İstenmeyen ve beklenmeyen olaylar bizi olumsuz olarak etkiler. Bu etkilerin önde geleni, dönüşü olmayan vakitsiz ayrılıklardır. Bu ayrılıklar geride boşluğu doldurulamayan acılar bırakır. Acı tende yürüyen burgu gibidir ve uzaklaşmalar en çok yakınları yıkar! |
||
Ayrılık Sönerken Işıldar…
Bir yürek yaprak döker ayrılık rüzgarına. Toprağa düşen her iz, bir filiz taşır umuda. Sessizlikte büyür ses, kökten gelen çağrıyla. Zaman eğilir önünde, yeniye gebe sancıyla…
Her yıkım bir çağrı, her yara bir tohum. Kırılan dalda, yeniden doğar hayatın yorumu. Endişe yeşerir sabırla, direnişe dönüşür. Bir gül açar dikeninden, acıya övgüyle yürür…
Boşlukta salınan iz, bilinçle birleşir. Görünmeyen bir öz, ışıkla şekillenir. Zamana akan anlam, hakikate evrilir. Ve varlık varlığı tanır, dönüşümle silinir!
Ve göğe açılır iz, renge dönüşen sancı. Gökkuşağı dokur zamanı, varlığa dair yankı. Hiçlikte çırpınan ses, özde renklenir nihayet. Birlik olur ayrılıkla, ışıkta bulur gerçeklik kendini.
