YAĞ­MUR ÇİSE­LER­KEN

Ova­lar­da dağ­lar­da
Ha­mur­dan börtü/Böcek.
Lale süm­bül top­rak­ta
Gü­ne­şi bek­ler­ken
Ha­ran­da to­rus­ta.
Ça­dır­lar ıs­la­nır
Yağ­mur­da.Yor­gun düşer insan.
O zaman çi­le­ler Yağ­mur.
Gök­yü­zü mah­mur
İnsan hü­zün­lü
Ne zaman çi­se­le Gök­yü­zü
Kir­pik­le­ri ıs­la­nır Is­la­nır.
Hep hu­zun­le­nir insan
Kayıp olan yıl­la­ra
İnce bir bulut  gö­rün­ce
Öf­ke­le­nir insan
Acı­la­rı hü­zün­le­riKa­li­ciy­sa
Ci­se­le­yen yağ­mur­da
Hü­zün­le­nir Öf­ke­le­nir İnsan.
Ağlar gök­yü­zü­ne
Göz­yaş­la­rı yağ­mur Olur­ca­sına.
Gök gü­rül­der ak­lı­na
Yi­ti­tir­di­ği yıllar
Gelir. Ve se­vinç­ler düş­ler
Gök ku­şa­ğı renk­le­ri­ne
Akmaz göz­yaş­la­rı
İnsa­nın Lale süm­bül ko­ku­su­na ayağa
Kal­kar. Yağ­mur .çi­se­le­se­de
Top­rak ye­şe­rir Se­vinç te
Börtü/Böcek ayak­ta
Ke­yif­li­dir insan.