Pir Hün­kâr Hacı Bek­taş-ı Veli’yi Anar­ken…

"Sevgi ve Ba­rı­şın Kutlu Yol­cu­su: Hacı Bek­taş-ı Veli”

Bu top­rak­la­rın ma­ya­sı­na kar­deş­lik, hoş­gö­rü ve ba­rı­şı katan, gö­nül­le­re sev­gi­yi eken büyük eren­ler­den bi­ri­dir Pir Hün­kâr Hacı Bek­taş-ı Veli. Onun ne­fe­si, yüz­yıl­lar öte­sin­den bu­gü­ne kadar ula­şan bir hik­met­tir. Ara­dan 754 yıl geç­me­si­ne rağ­men öğüt­le­ri hâlâ in­san­lı­ğın yo­lu­nu ay­dın­lat­mak­ta­dır.
Hün­kâr’ın “İncin­sen de in­cit­me” sözü, yal­nız­ca bir öğüt değil; bir yaşam bi­çi­mi­nin özü­dür. O, ba­rı­şın di­li­ni ko­nuş­muş, in­sa­nı insan ol­du­ğu için aziz bil­miş, fark­lı­lık­la­rı bir ça­tış­ma un­su­ru değil, zen­gin­lik ola­rak gör­müş­tür. Ana­do­lu’nun ka­ran­lık gün­le­rin­de ada­le­tin, eşit­li­ğin ve sev­gi­yi mer­ke­ze alan bir an­la­yı­şın to­hum­la­rı­nı at­mış­tır.
Bugün top­lum­la­rın daha çok ku­tup­laş­tı­ğı, kar­deş­lik bağ­la­rı­nın sı­nan­dı­ğı bir çağ­da­yız. İşte böyle za­man­lar­da Hacı Bek­taş-ı Veli’nin öğüt­le­ri biz­le­re yol gös­ter­me­ye devam edi­yor. Onun çağ­rı­sı, yal­nız­ca geç­mi­şin bir mi­ra­sı değil, ge­le­ce­ğin de anah­ta­rı­dır.
Kök­le­ri­mi­ze bak­tı­ğı­mız­da gö­rü­yo­ruz ki; ba­rı­şa, hoş­gö­rü­ye ve sev­gi­ye da­ya­lı bu öğ­re­ti­ler, mil­le­ti­mi­zin bir­li­ği­ni ve dir­li­ği­ni ko­ru­yan en sağ­lam te­mel­ler­den­dir. Bu yüz­den Hün­kâr’ın ha­tı­ra­sı, yal­nız­ca ta­ri­hî bir anma değil, aynı za­man­da bu­gü­ne dair bir uya­rı­dır.
Bugün, Hakk’a yü­rü­yü­şü­nün 754. yı­lın­da Pir Hün­kâr Hacı Bek­taş-ı Veli’yi min­net, hür­met ve say­gıy­la anı­yo­ruz. Onun ışığı, Ana­do­lu’nun se­ma­sın­da hep yan­ma­ya devam edecek; gö­nül­le­ri bir­leş­tir­me­ye, in­sa­nı in­sa­na yakın et­me­ye devam edecek.
“Bir ola­lım, iri ola­lım, diri ola­lım.” – Hacı Bek­taş-ı Veli
Mavi Didim’in de­ğer­li oku­yu­cu­la­rı, tarih sa­de­ce geç­mi­şin ay­na­sı değil, ge­le­ce­ğin pu­su­la­sı­dır. Biz­ler de bu pu­su­la­yı iyi oku­ma­lı, ta­ri­hi­mi­ze, ec­da­dı­mı­za ve on­la­rın bize bı­rak­tı­ğı onur­lu mi­ra­sa sahip çık­ma­lı­yız.
Bir son­ra­ki ya­zı­mız­da bu­luş­mak di­le­ğiy­le...
Ne mutlu Türk’üm di­ye­ne!
Son­suz Sevgi ve Say­gı­la­rım­la