OK­YA­NUS DUY­GU­LA­RI.

Bir ok­ya­nus nasıl al­gı­lar olay ve ol­gu­la­rı?
Is­la­nır mı sa­ğa­nak yağ­mur­lar­dan teni?
Nasıl du­yum­sar esin­ti­si­ni rüz­gâ­rın?
Ve göz­le­ri­ne ba­kar­ken ek­va­tor gü­ne­şi...
Bir ok­ya­nus nasıl al­gı­lar ay­rı­lık­la­rı?
Hiç ya­şa­ma küs­tü­ğü olur mu acaba?
Se­vinç­ten çar­par mı yü­re­ği dalga dalga?

OK­YA­NUS DUY­GU­LA­RI – II
Ve bir ok­ya­nus, göğ­sün­de taşır mı kı­yı­ya vuran yal­nız­lık­la­rı?
Her gel­git­te biraz daha ek­si­lir mi için­de­ki umut?
Kı­yı­dan yük­se­len çocuk ses­le­riy­le gü­lüm­ser mi?
Yoksa de­rin­lik­le­rin­de sak­lar mı bir ba­li­na­nın göz­ya­şı­nı, bir mer­ca­nın ses­siz çığ­lı­ğı­nı?
Bir ok­ya­nus, gök­yü­züy­le ko­nu­şur mu yıl­dız­lar üze­rin­den?
Ay ışı­ğın­da ken­di­ni tanır mı ye­ni­den? Ve sa­ba­hın ilk ışı­ğın­da, ye­ni­den doğar mı her dalga bir şiir gibi?
,
OK­YA­NUS DUY­GU­LA­RI – III
Ve bir ok­ya­nus, pay­la­şı­lan bir gü­lüş­le ka­ba­rır mı? Bir dost eli değ­di­ğin­de yü­ze­yi­ne, ışıl­dar mı yo­sun­lar bile se­vinç­ten?
Her dalga bir ha­tı­ra taşır mı kı­yı­ya, bir­lik­te ya­zıl­mış, bir­lik­te ya­şan­mış?
Ve belki de en derin ma­vi­lik, bir­lik­te su­su­lan bir anı­dır.

OK­YA­NUS DUY­GU­LA­RI – IV
Bir ok­ya­nus, bir­lik­te ya­zı­lan bir şi­ir­de yan­kı­la­nır mı?
Her harf bir damla, her dize bir dalga olur mu?
Ve belki de en büyük se­vinç, bir başka yü­rek­te yankı bul­mak­tır. Pay­la­şı­lan her umut, bir kı­yı­ya daha ula­şır. Bir­lik­te ço­ğa­lır ma­vi­lik, bir­lik­te par­lar suyun ha­fı­za­sı. Bir­lik­te­lik­ler­le ka­za­nı­lır bütün kav­ga­lar, ok­ya­nus uya­nın­ca!...