GEZGİN

Taa uzak­lar­dan gel­miş bir gez­gin, her sabah erken sa­at­ler­de deniz ke­na­rı­na iner.

İner inmez de kum­sal­da in­san­la­rın bı­rak­tı­ğı çöp­le­ri top­la­ma­ya baş­lar. Çe­kir­dek­ler, si­ga­ra iz­ma­rit­le­ri, alkol şi­şe­le­ri hatta çocuk bezi... Ye­ri­nin çöp ku­tu­su ol­ma­sı ge­re­ken bir sürü çöp top­lar... Et­ra­fın­dan gelip ge­çen­ler­se gez­gi­ne adeta de­liy­miş­çe­si­ne ba­kar­lar. Oysa mem­nun­dur ha­lin­den gez­gin. Emek­li ola­rak gel­di­ği mem­le­ket­te sa­bah­la­rı gü­ne­şe selam verip
onu ku­cak­la­yan do­ğa­ya, dün­ya­ya ve ya­şa­ma saygı duy­du­ğu için, iş­çi­le­rin iş yü­kü­nü azalt­ma­ya ça­lış­tı­ğı için ''deli'' ola­rak gö­rül­me­sin­de bir sa­kın­ca yok­tur çünkü onun için. Bir sabah uyan­dı­ğın­da her­kes biraz da olsa 'de­lir­se ' de çöp­süz bir sa­hil­den de­ni­ze gi­re­bil­se­ler nasıl olur­du diye dü­şü­nür..