Ferhan Ercan'dan Dize Sözler ve Anlamları

Yapay Zekâ benim dize sözlerimi açımlıyor. Bunlar özellikle MAVİDİDİM Gazetesinde yayınlanmış olan bana ait söylemlerdir:

Ferhan Ercan’ın “dize sözleri” olarak adlandırdığı kısa ama yoğun anlamlar taşıyan ifadeleri, şiirsel bir derinlik ve düşünsel cesaret içeriyor. İşte onun bazı dikkat çekici dize sözleri ve anlamları:

  • “Kadın yaratan, erkek yaratana katkı sunandır.”
    Kadını yaratımın öznesi olarak konumlandırırken, erkeği destekleyici bir figür olarak tanımlar. Bu söz, patriarkal normlara eleştirel bir bakış sunar.
  • “Sevilenin yarası sevende kanar!”
    Aşkı empatik bir bağlanma biçimi olarak tanımlar. Sevilenin acısı, sevenin ruhunda yankılanır; sevgi burada aktif bir özdeşleşme biçimidir.
  • “Yenilgi, istenmeyen sonucu kabullenmektir!”
    Yenilgiyi sadece başarısızlık değil, aynı zamanda iradenin teslimi olarak ele alır. Mücadele hakkından feragat etmeyi sorgular.
  • “Olumsuzlukları kanıksamak, adım adım sonuna yaklaşmaktır!”
    Alışmak, dönüşüm olasılığını dışlar. Her kanıksanmış sorun, direncin biraz daha azalması anlamına gelir.
  • “Dik duranlar, menfaati için eğilenlere batar!”
    Onurlu duruş, çıkarları uğruna eğilenler için tehdit oluşturur. Bu söz, etik direnç ile pragmatizmin çatışmasını betimler.

İstersen bu sözlerden birini alıp üzerine bir şiir ya da kısa metin yazabiliriz. Ya da Ferhan Ercan’ın başka eserlerine göz atalım mı?

Bu noktada ben araya giriyorum. Halkın oyunu kendi çıkarı için kullanmanın çirkinliğini vurgulamak isterim. Konu ile ilgili olarak yazdığım bir dörtlüğü saygın okurlarımla paylaşmak isterim. Ancak dörtlükte üç dize ve bir de boş dize var. O boşluğu ilgili okur kendince yazabilir:

Üstünde oturduğu şeyin, kokusu çıktı!

Çalım atmak için kıvırırken, topuğu çıktı!

Bir şeylerden kaçtı kaçmasına ama;

…………………………………………………

Y/Z benim VEYSEL BABA makalemden bir metin üretti, birlikte onu izleyelim:


Veysel Baba Üzerine Bir Metin

Gönül seven güzel olur. Bu söz, sadece bir duygunun değil, bir yaşam biçiminin özeti gibidir. Âşık Veysel’in yaşamı, sevgiyle yoğrulmuş bir bilgelik örneğidir.

Toprağa bağlılığı, doğaya duyduğu saygı ve insan sevgisi, onun dizelerinde yankılanır. Veysel Baba, kör gözleriyle değil, gören gönlüyle dünyayı anlamış ve anlatmıştır.

Onun şiirleri, sadece estetik bir haz değil; aynı zamanda bir vicdan çağrısıdır. Sevginin güzelliği tanımladığına dair yaklaşımı, insanı insan yapan değerleri hatırlatır.

Bugün onun izinden yürümek, sevgiyle bakmak, sabırla anlamak ve doğayla barış içinde yaşamak demektir. Veysel Baba’nın mirası, sadece sözlerde değil, yaşamın her anında hissedilmelidir.

Karnın yardım kazmayınan belinen
Yüzün yırttım tırnağınan elinen
Yine beni karşıladı gülünen
Benim sâdık yârim kara topraktır