DO­KUN­MA­LAR

ÇAĞ­RIM­DIR!...
Hal­kı­mız için ve on­la­rın adına yerel yö­ne­ti­me çağ­rım­dır!...
Mus­luk­lar­dan akan su, kul­la­nı­la­bi­lir ve içi­le­bi­lir hale ge­ti­ril­sin…
Sorun çöz­mek ve halka do­kun­mak is­ti­yor­sa­nız bunu ger­çek­leş­ti­rin.

Gün söndü, ön ak­şa­ma yağdı ka­ran­lık­lar.
Ten­ler­de ma­ya­la­nan çö­züm­süz acı­lar­la… El ayak çe­ki­lir vur­gun yemiş ya­şa­mak­tan,
Çöker umu­dun ça­tı­sı bek­le­nen ge­le­ce­ğin üs­tü­ne!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Sü­rük­le­nen hayat, onu ta­şı­ya­nın yü­kü­dür!
Ya­şam­da kut­sal olan var­lık­tır ve bütün var­lık­lar buna da­hil­dir.
Ya­şa­ma karşı olan hiç­bir şey kut­sal ola­maz!
Kut­sal­lar, ya­şa­mın ve öz­gür­lük­le­rin ayak ba­ğı­dır. İnanç güç­le­nin­ce ma­su­mi­ye­ti­ni yi­ti­rir! Elin­den tu­tul­ma­yan düş­ler yetim kalır!
İha­ne­tin yü­celt­ti­ği, yük­sel­dik­çe batar(!)
İhti­yaç öğ­ren­me­nin itici gü­cü­dür.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Sür­gü­lü ka­pı­lar ka­pa­tı­lır ya­şam­la­rın yü­zü­ne;
Yok­sul­luk sal­gı­nı tut­sak alır ya­şa­mı yitik in­san­la­rı! Çö­rek­len­di yok­luk, yok­sul­luk ya­lın­kat ha­ne­le­re;
Çe­kil­di el-ayak ve sonra sus­tu­rul­du ya­şa­mak!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Ucuz insan, pa­ha­lı bedel öde­ten­dir.
Dik du­ran­lar, men­fa­ati için eği­len­le­re batar!
Öte­le­me­ler, bi­rik­tir­mek­ten öteye git­mez!
Ül­ke­le­ri yıkan, ce­ha­let ile iha­net­tir!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Çal­dı­lar ya­şa­mın gonca ba­ha­rı­nı,
Aç­ma­dan döktü renk­le­ri­ni çi­çek­ler!
Ku­ru­du do­ğa­nın göz­yaş­la­rı, söndü akar­lar…
De­ni­ze has­ret kaldı ya­şam­dan ko­pa­rı­lan ır­mak­lar!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Vic­dan doğal hu­ku­kun te­me­li­dir.
Sev­mek, pay­la­şa­rak ço­ğal­mak­tır. Sev­mek üret­mek­le baş­lar, bu ne­den­le aşk emek­tir. Yor­gun iple ge­le­ce­ğe umut bağ­la­ya­maz­sı­nız! Sü­rük­le­nen hayat, onu ta­şı­ya­nın yü­kü­dür!
Ya­şam­da kut­sal olan var­lık­tır ve bütün var­lık­lar buna da­hil­dir.
Ya­şa­ma karşı olan hiç­bir şey kut­sal ola­maz. Kut­sal­lar, ya­şa­mın ve öz­gür­lük­le­rin ayak ba­ğı­dır!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Köz çim­le­nir ya­şa­mın ba­har­lı yü­re­ğin­de…
To­mur­cuk­lar­la bu­lu­şan sevda güle so­yu­nur.
Ar­zu­la­rı kır­baç­lar­ken ku­şa­nır gök­ku­şa­ğı­nı;
Çeker gön­de­re var­lık­la­rı ve do­ğa­yı sa­vu­nur.

As­lın­da birey do­ğa­da mikro do­ğa­dır. Do­ğa­yı sa­vun­du­ğu zaman ken­di­si­ni de sa­vun­muş olur. Hak sa­vu­nu­cu­lu­ğu sa­de­ce in­san­lar­la sı­nır­la­na­maz. Hay­van­lar, bit­ki­ler, top­rak, hava ve su bu bü­tü­nün ol­maz­sa olmaz par­ça­la­rı­dır. Bunun için bütün bu var olan­la­rı sa­vun­mak, ön­ce­lik­li in­sa­ni gö­rev­ler­den­dir. Bunun için bi­linç ge­rek­li­dir, ön gö­re­bi­lir­lik ge­rek­li­dir ve far­kın­da­lık ge­rek­li­dir. Ca­hil­le­ri bile sa­vun­ma­mı­zın ne­de­ni de bu ger­çe­ğe da­ya­nır(!)