Bas­ket­bol Şam­pi­yo­nu

Bas­ket­bol ke­li­me­si İngi­liz­ce’den Türk­çe’ye alın­mış­tır. Beşer ki­şi­lik iki takım ara­sın­da oy­na­nan, her ka­le­de yük­sek­çe bir di­re­ğe asılı, ağız ta­ra­fı çem­ber­li, dibi açık bir se­pet­ten topu ge­çi­re­rek sayı ka­zan­ma­ya da­ya­nan ve sa­lon­da oy­na­nan top oyunu, eşan­la­mı se­pet­to­pu.
Şam­pi­yon kav­ra­mı ise Fran­sız­ca’dan alın­mış spor­da her­kes­ten, her ta­kım­dan fazla üs­tün­lük sağ­la­yan kişi ya da takım, eş an­la­mı bi­rin­ci.
Eylül ayın­da ya­pı­lan Şam­pi­yon ku­lüp­ler kar­şı­laş­ma­sı 2025 Av­ru­pa Bas­ket­bol Şam­pi­yo­na­sı [Euro Bas­ket 2025] fi­na­lin­de Al­man­ya 88 pu­an­la şam­pi­yon oldu. Tür­ki­ye A Milli Ta­kı­mı 83 pu­an­la ikin­ci ola­rak gümüş ma­dal­ya elde etti.
Final kar­şı­laş­ma­sı ol­du­ğu için her iki ta­kı­mın da gay­ret­le mü­ca­de­le et­ti­ği gö­rül­dü. Oyun ku­ral­la­rı, oyun­cu­lar hak­kın­da yo­rum­la­rı spor­da uzman olan­lar yazdı, söy­le­di.
Bu ma­ka­lem­de spo­run, top oyun­la­rın hep­si­nin önem­li ol­du­ğu­nu vur­gu­la­mak is­ti­yo­rum. Spor ha­ber­le­rin­de yal­nız fut­bol gös­te­ri­li­yor, bunun de­ğiş­me­si, basın ve med­ya­nın elin­de, gü­cün­de.
Genç­lik mer­kez­le­ri ve okul­lar­da fut­bol­dan başka yakan top, vo­ley­bol ve bas­ket­bol ta­kım­la­rı da ku­rul­ma­lı­dır, aile­ler bunu des­tek­le­me­li­dir.
Al­man­ya ve Tür­ki­ye kar­şı­la­şın­ca Av­ru­pa’da ya­şa­yan Türk­ler ve Türk kö­ken­li diğer Av­ru­pa va­tan­daş­la­rı için il­ginç ve he­ye­can­lı ge­çi­yor. Öyle ya Ana­va­tan Ba­ba­va­tan’a karşı oy­nu­yor.
Bas­ket­bol kar­şı­laş­ma­sın­da Al­man­ya’ya son puanı ka­zan­dı­ran takım kap­ta­nı Den­nis Sch­rö­der oldu. Altın ma­dal­ya­yı elde eden bas­ket­bol spor­cu­la­rı hal­kın coş­kuy­la kut­la­ma­sı­na şahit oldu.
Uk­ray­na ve Gazze’de ya­şa­nan sa­vaş­lar ara­sın­da Alman hal­kı­na kısa sü­re­li de olsa, biraz nefes al­dır­dı.
Ba­şa­rı­dan sonra Den­nis sos­yal med­ya­da, ne kadar ba­şa­rır­sam ba­şa­ra­yım, bir beyaz oyun­cu kadar se­vil­mem, diye yazdı. Mesut Özil’in ka­za­nır­sak Alman va­tan­da­şı­yız, kay­be­der­sek ya­ban­cı­yız, sö­zü­nü anım­sa­dım.
Fakat Den­nis Sch­rö­der adı, mezun ol­du­ğu oku­lun spor sa­lo­nu­na ve­ril­di. Doğ­du­ğu, bü­yü­dü­ğü şehir Bra­unsc­h­we­ig onur va­tan­daş­lı­ğıy­la ödül­len­di­ril­di.
Sonra yaz­dı­ğı ne­ga­tif me­sa­jı sildi. Bek­le­di­ği ol­ma­dı, hay­ran­la­rı, ta­raf­tar­la­rı sev­gi­le­ri­ni esir­ge­mi­yor­lar. Bir hata yap­maz­sa, böyle devam eder.
Ço­cuk­luk ar­ka­daş gru­buy­la sa­mi­mi iliş­ki­le­ri hâlâ devam et­mek­te­dir. Eşi Ellen’i de bu grup­ta ta­nı­mış­tır, üç çocuk ba­ba­sı­dır.
Ço­cuk­lar için yaz­dı­ğı Biz Prin­zen­park’ın Oğ­lan­la­rı, Wir Jungs vom Prin­zen­park, ki­ta­bıy­la genç­le­re ka­lı­cı, teş­vik edici olum­lu bir ürün he­di­ye edi­yor.
Ger­ma­nis­tik ve fi­lo­zo­fik tah­si­li yapan Ch­ris­ti­an Ti­el­mann ile bir­lik­te yaz­dı­ğı bu ki­ta­bı okul ki­tap­lık­la­rın­da öğ­ren­ci­le­re oku­yor. Kü­çük­ken, bana kitap oku­yan ol­ma­dı, diyor.
Adım adım bas­ket­bo­la doğru nasıl yük­sel­di­ği­ni, mizah bi­çi­min­de an­la­tı­yor. Jan Saße’nin eğ­len­ce­li re­sim­le­ri ki­ta­bın okun­ma ve an­la­şıl­ma­sı­nı ko­lay­laş­tı­rı­yor.
Orta halli bir aile­de bü­yü­yor. Ba­ba­sı Axel Sch­rö­der Al­man­ya Bas­ket­bol Milli ta­kım­da oy­na­dı. Bir maç es­na­sın­da an­ne­si­ni Gam­bia’da ta­nı­yor ve ev­le­ni­yor.
Den­nis anah­tar ço­cu­ğu­dur, ama iyi yolda dört­lü bir oğlan grubu var­dır. Abisi Che hep ya­nın­da, ko­ru­yu­cu ve ör­nek­tir. Anah­tar ço­cuk­la­rın anne ve ba­ba­sı ça­lı­şı­yor, öğ­ren­ci­ler eve gel­dik­le­rin­de bü­yük­ler yok­tur.

Oğ­lan­lar gru­bun­da çöp ku­tu­la­rı bas­ket­bol için kul­la­nı­lır, ica­bın­da kon­ser­ve ku­tu­la­rı top ola­rak oy­na­nır. Kay­kay pa­te­niy­le (Ska­te­bo­ards) kayma eğ­len­ce­li­dir.
Okul­da çöp bi­do­nu işe gi­rin­ce, yolda top oy­nar­sa okula geç kalır. Azar odası, okul mü­dü­rü­nün oda­sı­dır, an­ne­si okula çağ­rı­lır.
Prin­zen­park’ta oğ­lan­lar­la bas­ket­bol oy­nar­ken, bi­ri­si on­la­ra dik­kat­le ba­kı­yor. De­dek­tif oyunu oy­na­ma­la­rı­na fır­sat ver­me­yen o Bey Liviu Calin Bra­unsc­h­we­ig Bas­ket­bol Der­ne­ği ant­re­nö­rü­dür, ver­di­ği vi­zi­te kartı ile Den­nis’e yük­se­liş anah­ta­rı ver­miş­tir.
Doğan bebek hamur gi­bi­dir. Aile, genç­lik mer­ke­zin­de eğit­men, okul­da öğ­ret­men­ler, ma­hal­le­de oyun ar­ka­daş­la­rı, tüm çev­re­si bu ha­mu­ra şekil ve­re­cek­tir. İyi ni­yet­li insan ve uz­man­lar­la kar­şı­la­şan çocuk, öğ­ren­ci ve genç­ler hak et­tik­le­ri ba­şa­rı­yı gös­te­rir­ler. Var olan ye­te­nek­le­ri ge­liş­ti­ri­lir­se, top­lu­ma fay­da­lı bi­rey­ler ola­rak so­rum­lu­luk alır­lar.
Teni koyu, gö­rü­nü­şü As­ya­lı, Af­ri­ka­lı olan, adı, dini başka olan in­san­lar, genç­ler Al­man­ya’da mut­la­ka ırk­çı­lı­ğa, ay­rım­cı­lı­ğa uğ­ra­mış­tır. Den­nis çev­re­sin­de­ki iyi in­san­lar sa­ye­sin­de karşı koy­ma­yı, güçlü ol­ma­ya, Be­yaz­lar­dan daha çok ça­lış­ma­sı ve ba­şar­ma­sı ge­rek­ti­ği­ni öğ­ren­miş­tir.
Yaz­dı­ğı bu ki­tap­la öğ­ren­ci, çocuk ve genç­le­re doğru yolu gös­te­ri­yor. On­la­rı top­lu­ma ve ken­di­le­ri­ne fay­da­lı va­tan­daş ol­ma­ya teş­vik edi­yor, sporu sev­di­ri­yor.
Bu kitap okul­lar­da, spor ku­lüp­le­rin­de ço­cuk­la­ra mut­la­ka okun­ma­lı­dır. Ha­yal­le­ri büyük olsun, küçük baş­la­yıp adım adım ba­şa­rı­ya ulaş­sın­lar.
Den­nis Sch­rö­der 15 Eylül 1993 yı­lın­da Bra­unsc­h­we­ig şeh­rin­de dün­ya­ya geldi. Sev­di­ği Prin­zen­park’ta oyun­la baş­la­yan ba­şa­rı ma­ce­ra­sı, Alman Bas­ket­bol Ta­kı­mı kap­ta­nı ol­ma­sı­nı sağ­la­mış­tır. Takım an­la­yı­şı, ce­sa­re­ti çocuk ve genç­le­re örnek ola­cak­tır.
Ba­ba­sı­na ver­di­ği sözü ye­ri­ne ge­tir­miş­tir. Ama ta­kı­mı­nın 2023 yı­lın­da Dünya, 2025 yılı Av­ru­pa Bas­ket­bol Şam­pi­yo­nu ol­ma­sı­nı, altın ma­dal­ya ka­zan­dır­dı­ğı­nı ma­ale­sef ba­ba­sı gö­re­me­miş­tir. Den­nis Sch­rö­der aynı za­man­da Kuzey Ame­ri­ka pro­fes­yo­nel liga NBA ta­kı­mın­da oy­na­mak­ta­dır.

Oku­ya­rak kalın!

Mut­la­ka okun­ma­lı ve bu re­sim­li çocuk ki­ta­bı he­di­ye ola­rak elden ele ve­ril­me­li: