Zor dostum zor...

Bir çocuk düşünün, sahici bir çocuk…
Örneğin henüz “reşit” değil; yani hukuken “iyiyi kötüden ayırma yeteneğinden [henüz] yoksun…”
Alından elinden onun oyuncağını, durum vahimdir: avaz avaz ağlar; sızlanması doğaldır.
Ama bir de oyuncağını kendi düşürüp, kırmışsa… Biteviye ağlama bu kez avaz avaz haykırmaya dönüşür…
“Kendi düşen ağlamaz,” demiş büyüklerimiz…
Ama, şöyle bir durup/dinlenin; soğukkanlılıkla, vefa duygusu ve sağduyu ile sorgulayın: Dinleyen kim; enini-sonunu düşünen kim?..
Çocuğun ağlaması, haykırmaya dönüştüğünde o küçücük bedinin hırs küpü dolar ve ortalığa sızar, hatta taşar…
Yerlere yoğun ve pis kokulu atık maddeler bulaşır.
Silinir mi bu pislik?
Evet, bir yer bezi ve arap sabunu ile ovalarsınız, temizlenebilir. Ama kırılan cam şişeyi hiçbir zaman yapıştıramazsınız.
Fakat…
Gönül şişe değildir.
Akıl ile hırs arasındaki ilişkide [tabii ki zaman içinde] galip gelecek olan eninde/sonunda, akıldır.
Akıl çocukta var mıdır?
Pek yoktur, ama öğrenilebilir, kazanılabilir…
Çocuklar da günün birinde büyüyüp, olgunlaşabilir.
Aynaya bakıp kendilerini gerçek boyutları ile görüp, algılayabilir.
Hırs, öfke, düşmanlık ve zehir saçan kindarlık duyguları aslında “safkan” bir çocukta yoktur.
Sözlerimiz –lafın gelişi- bir türlü büyümeyenlerle ilgilidir.
Hırslarının üzerini çiğneyip; içlerinde hoşgörüyü, özveriyi ve sevecen duyguları yeşertmeye niyeti olanlar için ettiğimiz kelamlar meclisten dışarıdadır.
Küçük kız çocuğunun elindeki bebek; oğlan çocuğunun beline taktığı tabanca, -zamanla- çevre değerleri, siyasetin günlük reklam spotları ve kişisel reklam araçları gibi yeni oyuncaklara dönüşebilir…
İnsan, vitrinde olma tutsaklığına kendisini gömüp, tevazu denen en yüce erdemi bir kenara bıraktı mı, çivisi yerinden oynamış bir ihanetin kemerini beline doladı mı, biricik hazinesi olan manevi varlığını da topuğundan [kendi elleri ile] vurmuş demektir.
Topuktan vurulmak hayati bir risk oluşturmaz, doğrudur.
Ama insanda topallama yaratır, en düz yolda ilerlerken bile tökezlenmeler oluşturur.
Dümen sapmaya görsün, tekne rotasını bir kez şaşırdı mı, türküsü bile vardı sürüklenilen bu acıklı durumun:
- Zor dostum zor!..

@farukhaksal42
farukhaksal@gmail.com
www.akceder.com
www.haksal.av.tr